Ανακοίνωση 62 – ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ

 Αρ. 62 / 10.02.2023

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Ενόψει της έκτακτης γενικής συνέλευσης που έχει προκηρυχθεί με απόφαση του ΔΣ του Συλλόγου μας για την Παρασκευή 17/02/2023 με αποκλειστικό θέμα:  «Ενημέρωση για την υπόθεση του ΤΑΠΙΛΤ -ΑΤ και επαναπροσδιορισμός των στόχων»  σας παραθέτουμε ένα περιληπτικό ενημερωτικό σημείωμα

Το 2013, ο Σύλλογος και τα τότε μέλη του, αποφάσισαν να προχωρήσουν στην άσκηση του δικαιώματος το οποίο τους παρείχε το άρθρο 2 παρ. 3  του ισχύοντος τότε καταστατικού του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ και να ζητήσουν την διαγραφή του συνόλου των μελών του Συλλόγου από τη δύναμη του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, ενεργοποιώντας ταυτόχρονα και την διάταξη της  ιδίας παραγράφου του ιδίου άρθρου, δηλ. ζητώντας και την επιστροφή ενός τμήματος των εισφορών που είχαν μέχρι τότε καταβληθεί.

Η αίτηση υπεβλήθη όχι μόνο συλλογικά από τη Διοίκηση του Συλλόγου λόγω της εξουσιοδοτήσεως της Γ.Σ. αλλά και ατομικά από ένα προς ένα τα αιτούμενα μέλη.

Λόγω της τότε αλλά και συνεχιζόμενης μέχρι σήμερα – και αντίθετης στο Καταστατικό – αρνήσεως του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ να ικανοποιήσει το αίτημα, κάτι που ως προβλεπόμενο από το τότε καταστατικό δεν είχε και δεν έχει τη νομική ευχέρεια και το δικαίωμα να πράξει, ασκήθηκε (ορθώς) αγωγή από τον Σύλλογο και από το σύνολο των ενδιαφερόμενων μελών, η οποία αφού συζητήθηκε (μετά από σειρά αναβολών το αίτημα για την χορήγηση των οποίων υπέβαλλε όλες τις φορές αποκλειστικά το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ), οδήγησε στην έκδοση της υπ’ αριθμόν 1392/2018 Αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία αναγνωρίσθηκε το δικαίωμα της αποχώρησης των αιτούντων μελών πλην όμως δεν επιδικάσθηκε σε αυτά το δικαίωμα επιστροφής των εισφορών αυτούσια σε χρήμα στα χέρια των αιτούντων, με το σκεπτικό (περιληπτικά-γενικά) ότι λόγω της υποχρεωτικότητας της επικουρικής ασφάλισης, οι εισφορές θα έπρεπε να διοχετευθούν στον επόμενο ασφαλιστικό φορέα ο οποίος θα εξασφάλιζε την επικουρική ασφάλιση των αιτούντων.

Το αποτέλεσμα αυτό δεν προβλεπόταν από το τότε ισχύον καταστατικό ως εναλλακτικό ενδεχόμενο κατά την εποχή της υποβολής της αίτησης, αφού η επικληθείσα προς εφαρμογή διάταξη του Καταστατικού δεν προέβλεπε καταβολή των εισφορών σε άλλο (επόμενο) ασφαλιστικό φορέα επικουρικής ασφάλισης , αλλά (ρητά) επιστροφή των εισφορών στα χέρια των αιτούντων.

Θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν πως δεδομένου ότι οι ασφαλισμένοι στους οποίους θα επιστρέφονταν τα ποσά των εισφορών, στη πλειοψηφία τους, θα συνέχιζαν τον εργασιακό-ασφαλιστικό τους βίο, σε συνδυασμό με την υποχρεωτικότητα της επικουρικής ασφάλισης, στην ουσία ο κάθε ασφαλισμένος θα πρέπει να εκτιμήσει το πώς, πού και με ποιες προϋποθέσεις θα ασφαλιστεί στο νέο ασφαλιστικό φορέα μετά τη διαγραφή του από το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ.

Με την εκδοθείσα απόφαση και με δεδομένο ότι από το ίδιο το Καταστατικό προβλέπεται ρητώς η επιστροφή των εισφορών, επιχειρείται δικαστικώς μία (ανεπίτρεπτη κατά την άποψή μας) ερμηνεία έναντι σαφούς καταστατικής διατάξεως, άλλως μία «συμπλήρωση» ενός ερμηνευτικού (κατά την άποψη του δικαστηρίου πάντα) κενού του καταστατικού με γνώμονα την υποχρεωτικότητα της επικουρικής ασφάλισης, σημείο που έχει και βασικό ρόλο στον χειρισμό της όλης υπόθεσης.

Το αποτέλεσμα αυτό οδήγησε, όπως ήταν φυσικό και λόγω της μεταβολής ίσως κάποιων εκ των συνθηκών στο εν τω μεταξύ διαρρεύσαν χρονικό διάστημα, σε  διάσταση των απόψεων μεταξύ των εναγόντων κυρίως όσον αφορά το ζήτημα του περαιτέρω χειρισμού και εξέλιξης της υπόθεσης , αφού πλέον ετίθετο (και τίθεται) ζήτημα αποφάσεως επί του ζητήματος αυτού από κάθε έναν ατομικά ανάλογα με την ασφαλιστική-εργασιακή του κατάσταση, η οποία δε φαίνεται να είναι ίδια για όλους.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ένας αριθμός (ένα τμήμα)  από τους αρχικώς ενάγοντες αποφάσισε την συνέχιση της υπόθεσης όπως ακριβώς είχε ξεκινήσει και την άσκηση εφέσεως κατά της αποφάσεως με σκοπό την ανατροπή της στο σημείο-σκέλος που δεν τους δικαίωσε (επιστροφή εις χρήμα εισφορών) και ένας αριθμός (τμήμα) αποφάσισε να μην ασκήσει έφεση προκειμένου, είτε να αποδεχθεί την απόφαση και, λόγω της ικανοποιήσεως του αιτήματος αποχωρήσεως, να ενταχθεί σε άλλο ασφαλιστικό φορέα (αυτή τη στιγμή υφίσταται μόνο ο e-ΕΦΚΑ στον οποίο ενσωματώθηκε το ΕΤΕΑΕΠ με βάση τη διάταξη του Ν. 4680/2020 στον οποίο θα μεταφερθούν οι εισφορές), είτε να βρεθεί τρόπος να «ανακαλέσει» την αρχική αίτηση προκειμένου να μην ισχύσει η αποχώρηση και να συνεχίσει να ασφαλίζεται στο ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ.

Κατά την ίδιας όμως απόφασης δεν άσκησαν έφεση μόνο κάποιοι από τους αρχικώς ενάγοντες (ως άνω) αλλά και το αντίδικο-εφεσίβλητο ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ (όπως είχε προς τούτο νόμιμο δικαίωμα) αμφισβητώντας την ορθότητα της απόφασης όσον αφορά το σκέλος που αφορούσε την υποχρέωση της αποδοχής της αιτήσεως διακοπής της ασφάλισης.

Η έφεση αυτή του ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ, δικονομικώς ορθώς, ασκήθηκε κατά ΠΑΝΤΩΝ των αρχικώς εναγόντων δηλ. και κατ’ αυτών που άσκησαν έφεση επιζητώντας την πλήρη αποδοχή της αγωγής αλλά και κατ’ αυτών που δεν άσκησαν έφεση επιζητώντας ή αποδεχόμενοι τις δύο άλλες λύσεις (α. την παραμονή στο ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ ή β. την ένταξη με μεταφορά των εισφορών τους σε άλλο φορέα).

Τελικώς τον Νοέμβριο του 2022 εξεδόθη η με αριθμό 5507/2022 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών , με την οποία και σύμφωνα με τη σχετική πληροφόρηση, απερρίφθησαν και οι δύο κλήσεις  (Συλλόγου κλπ & ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ) για την επανασυζήτηση της υπόθεσης σχετικά με την απόρριψη της Έφεσης ως απαράδεκτη με την απόφαση 6447/2020 του Μόν. Εφετείου Αθηνών.

Επειδή με την τελευταία αυτή απόφαση 5507/2022 δεν λύθηκε το θέμα στην ουσία του αλλά απορρίφθηκε το αίτημα επανασυζήτησης των 2 εφέσεων (Συλλόγου-ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ) οι οποίες είχαν απορριφθεί και οι δύο για τον ίδιο καθαρώς τυπικό λόγο (μη καταβολής του προβλεπόμενου παραβόλου), υπάρχει η δυνατότητα συνέχισης της διαδικασίας στον Άρειο Πάγο ο οποίος θα κρίνει περεταίρω την υπόθεση. Είναι προφανές ότι η συνέχιση της διαδικασίας απαιτεί τον ανάλογο χρόνο και έξοδα , ο οποίος δεν μπορεί εκ των προτέρων να προσδιορισθεί , από την μέχρι τώρα δε χρονική εξέλιξη της υπόθεσης μπορεί να σχηματισθεί μία άποψη για τον πιθανό απαιτούμενο χρόνο.

Επειδή το όλο θέμα έχει άμεση σχέση με την ατομική ασφαλιστική περίπτωση κάθε εμπλεκομένου (χρόνια υπηρεσίας, ηλικία κλπ) όπως και με το γεγονός ότι σε κάθε περίπτωση και σε αντίθεση με ότι ίσχυε κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής , σήμερα υφίσταται μόνο ένας ασφαλιστικός φορέας (ΕΦΚΑ) ο οποίος θα μπορούσε να αναλάβει  την μετά το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ επικουρική ασφάλιση των μελών, όπως και το γεγονός ότι η πιθανή  ικανοποίηση του δικαιώματος είσπραξης των εισφορών (ευδοκίμηση της αγωγής σε όλης της την έκταση)  στην ουσία της έχει την έννοια της εισδοχής στην ασφάλιση του επόμενου ασφαλιστικού φορέα με ασφαλιστικό χρόνο 0 , είναι ιδιαίτερα κρίσιμη η απόφαση για τη συνέχιση ή μη της όλης διαδικασίας.

Τέλος πρέπει να τονισθεί ότι και στη περίπτωση της αποδοχής της αγωγής δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ θα συμμορφωθεί στην υποχρέωσή του για την επιστροφή των εισφορών, κάτι που στην ουσία σημαίνει ότι θα χρειασθούν και άλλες δικαστικές ενέργειες και ο ανάλογος χρόνος για την πλήρη ικανοποίηση του αιτήματος.

Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί με το ΤΑΠΙΛΤ-ΑΤ κάποια εξωδικαστική συμφωνία για την τακτοποίηση του ζητήματος.

 

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

 

              Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                 Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 Χ. ΓΕΩΡΓΙΛΗΣ                                                             Ι. ΤΥΡΟΣ